Zeepaardjes zweven door het water van warmere oceaangebieden. Van de ongeveer 35 soorten leven er een paar in slikkerige en zanderige gebieden, maar ook bij koralen, sponzen en takken komen zeepaardjes voor. De diverse soorten verschillen in lengte; de dwergzeepaardjes in de Golf van Mexico zijn zo’n 2,5 centimeter lang, maar in de Indische oceaan leeft het Maleisische zeepaardje en die kan maar liefst 25 centimeter lang worden!
Zeepaardjes houden zich rechtop met behulp van hun rugvin. Om niet door de stroming meegesleurd te worden, slingeren ze hun staart om stengels van planten. Zeepaardjes eten de hele dag door plankton en andere kleine zeedieren, want ze hebben geen gebit of maag. Doordat ze hun ogen onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen, kunnen zeepaardjes hun prooi beloeren zonder zelf te bewegen. Ook kunnen ze een schutkleur aannemen, zodat ze niet opvallen tussen de waterplanten en heeft hun prooi niet door dat zijn laatste uurtje geslagen heeft.
Erg bijzonder bij deze wonderlijke vissen: het mannetje broedt de eitjes uit. Na een aantal dagen van hofmakerij perst het wijfje haar eieren in de broedbuidel van het mannetje, waar de eitjes bevrucht worden en de embryo’s zich ontwikkelen. Na de broedtijd verlaten de kleintjes zwemmend de buidel.
Zeepaardjes werden lange tijd gezien als curiositeit en waren een felbegeerd aquarium visje. Het is echter heel moeilijk om de dieren in een aquarium in leven te houden.